Co warto wiedzieć o stosowaniu azotu w buraku cukrowym
Burak cukrowy potrzebuje azotu zaraz po wschodach do zbudowania solidnego aparatu liściowego. Do uzyskania wysokiego o dobrej jakości plonu jest to ok. 80 – 90kg N/ha. W tym czasie dostępny azot (forma amonowa lub azotanowa) powinien znajdować się już w strefie korzeniowej na odpowiedniej głębokości (20-30 cm). Korzeń buraka przyrasta w tempie ok. 1cm/dobę, zaś azot zastosowany w nawozach sypkich wnika do gleby w czasie zależnym od ilości opadów (średnio ok. 1cm/1,5 mm opadu deszczu). Burak cukrowy nie przyswaja formy amidowej NH2 (mocznik – nie jest zalecany przed siewem) do jej przemiany w formy dostępne potrzebna jest woda i czas ok. 2-3 tyg. Forma amonowa NH4+ jest dostępna po ok. 7 dniach w niższych temperaturach, ale zakwasza glebę, natomiast forma azotanowa NO3- jest szybko dostępna – działa w wyższych temperaturach. Często popełnianym błędem jest zbyt późne stosowanie nawożenia azotowego w nieodpowiedniej formie dostępności przy braku opadów. Doprowadza to do uruchomienia działania azotu zbyt późno co wpływa na pogorszenie plonów, jakości korzeni i zdrowotności liści.
Poprzedni wpis