Czy siew buraków cukrowych po kukurydzy to dobra decyzja?
W obliczu zmieniających się warunków pogodowych, spiętrzenia prac – szczególnie w dużych gospodarstwach – oraz konieczności utrzymania płodozmianu na odpowiednim poziomie, coraz więcej rolników decyduje się na uprawę buraków cukrowych po kukurydzy. Taki płodozmian wymaga jednak wcześniejszego przemyślenia doboru herbicydów stosowanych przy uprawie kukurydzy. Burak cukrowy jest wyjątkowo wrażliwy na pozostałości herbicydów, dlatego zarówno dawki, jak i substancje aktywne stosowane przy ochronie kukurydzy powinny być dobrane w taki sposób, aby nie ograniczały wzrostu i rozwoju młodych roślin buraka.
Szczególną ostrożność należy zachować przy stosowaniu preparatów zawierających m.in. mezotrion, chlomazon, tritosulfuron, s-metalachlor, tienkarbazon metylu, izoksaflutol, formasulfuron oraz jodosulfuron metylosodowy. Substancje te, w niekorzystnych warunkach pogodowych, przy złym uwilgotnieniu gleby, niskiej aktywności mikroorganizmów czy nieuregulowanym odczynie gleby, mogą zalegać w niej przez dłuższy czas i znacząco ograniczać rozwój korzeni buraka. Ważnym elementem tej uprawy jest również technologia wysiewu nasion buraków, która najczęściej odbywa się w systemie orkowym. System ten może ograniczyć negatywne skutki pozostałości herbicydów, jednak nie gwarantuje pełnego sukcesu. Dobre plony można uzyskać także przy siewie buraków w mulcz kukurydziany lub w technologii strip-till. Te metody wymagają jednak dokładnego przygotowania stanowiska. Pierwszym krokiem jest staranny zbiór kukurydzy, który umożliwi dokładne rozdrobnienie resztek pożniwnych. W razie potrzeby można zastosować mulczowanie, aby uzyskać równomiernie rozdrobnione resztki, które następnie powinny być wymieszane z glebą broną talerzową, co przyspieszy ich rozkład. Tak przygotowane pole umożliwi bezproblemowy siew wiosenny, a nadmiar resztek nie będzie przeszkadzał w precyzyjnym umieszczaniu nasion w glebie.
Poprzedni wpis