Metody i techniki zbioru
Zbiór jest końcowym, a zarazem ważnym i trudnym etapem technologii uprawy buraka cukrowego, w którym decyduje się wielkość i jakość plonu.
Obecnie, kiedy producenci cukru płacą plantatorom za wartość technologiczną dostarczonych buraków, celem dobrej techniki zbioru jest maksymalne zachowanie jakości i masy wygenerowanej w czasie wegetacji. Nie bez znaczenia, poza wysoką zawartością cukru w korzeniach, jest jak najmniejsze zanieczyszczenie, zwłaszcza jeśli buraki po wykopaniu są przechowywane. Nieprawidłowy termin zbioru, przestarzała technologia, źle wyregulowane maszyny, nieprawidłowe przechowalnictwo mogą spowodować znaczące straty ilościowe i jakościowe surowca.
Kiedy powinny być zbierane buraki?
- Po osiągnięciu dojrzałości technologicznej, czyli minimum po 180 dniach wegetacji.
- Gdy wegetacja zostanie naturalnie zahamowana przez niskie temperatury i krótkie nasłonecznienie.
- dy warunki techniczno – organizacyjne gospodarstwa lub cukrowni (harmonogram dostaw) pozwalają na ich kopanie.
Czym powinien się charakteryzować dobry zbiór buraków?
Techniki zbioru
W ostatnich latach nastąpiły bardzo istotne zmiany w technologii zbioru buraków. Coraz rzadziej spotykane są tradycyjne metody zbioru, czyli ogławianie ręczne i mechaniczne wyorywanie. Metoda ta była pracochłonna i niekorzystnie wpływała na jakość surowca, który po ogłowieniu pozostawał w glebie często przez kilka dni.
Najlepszą zalecaną metodą jest zbiór buraków kombajnami 1 i 2–rzędowymi lub nowoczesnymi samobieżnymi 6–rzędowymi np. typu Holmer czy Ropa.
Nowoczesną technologię zbioru cechuje:
- prawidłowe ogłowienie buraków przy minimum uszkodzeń, zanieczyszczeń i strat korzeni,
- ograniczenie niekorzystnego ugniatania gleby, nawet w trudnych warunkach zbioru,
- łatwa organizacja pracy,
- duża wydajność zbioru,
- możliwość prawidłowego formowania pryzm,
- oszczędność w kosztach.